Türkiye'de yaşayan sanatperverlerin oldukça aşina olduğu bir isimdir Marc Quinn. Özellikle Arter sergilerinde eserlerine denk gelmiş ve yakından görmüş olabilirsiniz. Şimdi ise sanatçının kendini ifade ettiği, "kanından hazırladığı" heykellere doğru bir yolculuğa çıkacağız.
Birçok sanatçı gibi, Marc Quinn de portre yoluyla benlik kavramını araştırıyor. Fakat yaptığı otoportresi, heykel sanatına beklenmedik ve hassas bir bakış açısıyla bakmaya yaran bir pencere açıyor.
Sanatçı 1991 yılında yaptığı Self adlı heykelinde, eserinin hammaddesi olarak ilk kez bedenini kullanmaya başladı. Kafasının bir alçı kalıbını yaparak donmuş silikonu 10 litre kanıyla doldurdu. Ve parçayı katı halde tutmak için sıcaklığı -18°C'lik bir ortamda muhafaza etti. Bir sanatçının otoportrelerini yapmasındaki en büyük amaç aslında hayatındaki iyi ya da kötü bir dönemi kaydetmesinin bir yoludur. Bu geleneği takip ederken, Quinn'in "Self" heykeli de aynı şekilde işlev görüyor.
Sanatçının daha önce Türkiye'de sergilenen işlerini görmek için buraya tıklayabilirsiniz.
Sanatçı eserini hayatında alkolle sorunları olduğu bir dönemde yaratmış ve bağımlılığı, parçanın hem yapımında hem de sürdürülmesinde yardımcı olmuş bir tema işlevini görmüş. Quinn, MyModernMet'e yaptığı açıklamadı şu açıklamayı yaptı: "Hayatta kalmak için fişe takılması veya bir şeye bağlanması gereken şeylerin ne olduğu açıktır, çünkü işin(eserlerin) donmuş görünümünü korumak için elektriğe ihtiyacı vardır." Soğuk bir ortamda muhafaza edilen heykeller elektrik olmadan eriyerek yok oluyor. Bu yüzden sanatçı her beş yılda bir yeni bir "Self" heykelini yaptı. Bütünsel olarak bu heykel serisi, Dünya'daki kısa yaşamlarımız boyunca hayatın nasıl değiştiğini ve onda nasıl anlam bulmaya çalıştığımızı gösteriyor. 2009'da portreler, erimelerini önlenecek şekilde Selfs adlı bir sergide sergilendi. Quinn, Self heykellerini bir sanatçının ifadesinin “doğrudan” bir biçimi olarak görüyor.
Yaratılmaları benim hayatıma bağlı. Benim cevherimden yapıldılar ve bu yüzden kendi vücudunuzu kendi vücudunuzdan yontmanın en saf heykel biçimi olduğunu düşünüyorum.
Kaynak: MyModernMet
